Rozdział 4: 'Birthday'

*Justin pov*

- Sto lat stary

- Wszystkiego najlepszego

- Stówka

-Najlepszego ziomek

Od dwóch godzin słyszę tylko życzenia urodzinowe. Nie to, że nie jestem Davidowi wdzięczny za tę imprezę, bo jestem. Ale wolałbym nie mieć żadnej imprezy z ludźmi, którzy nie przyszli tutaj dla mnie, tylko żeby się najebać, wolałbym spędzić moje 19 urodziny z mamą.
Może to teraz brzmi jakbym był jakimś pieprzonym maminsynkiem, ale chciałbym żeby ona chociaż pamiętała.

Czy to tak wiele?

W domu Davida w tej chwili są chyba wszyscy uczniowie z naszej szkoły. No może poza kujonami bo ich pewnie nie zaprosił. No i nie widzę nigdzie Juliet Collins. 

Powiedziała Davidowi, że przyjdzie. A może jest tylko jej nie widziałem? W sumie trudno wypatrzyć jedną osobę w około dwustuosobowym tłumie.
Taa.. Nie żartuję. Williams ma ogromną chatę z ogromnym basenem i rodzicami z ogromny ego i ogromem hajsu.

Akurat tak się złożyło, że jego starzy musieli wyjechać a on sam nie marnował czasu i zorganizował tę imprezę.

- Justin, czas na tort - uśmiechnięty i zjarany David zmaterializował się u mojego boku.

Serio? Kto w tym wieku bawi się w torty?

-  Co ty brałeś? - zmarszczyłem brwi. Sam wypiłem tylko dwa piwa i spaliłem jednego skręta.

- Troochę tego było - kiedy mówił oczywiście musiał mnie opluć

Kretyn.

- JUSTIN NIE CHCE ZOBACZYĆ TORTU - krzyknął ktoś na cały glos, a kilka osób w pobliżu zaczęło nawoływać:

- Justin, Justin, Justin! -

Chcąc, nie chcąc musiałem, chociażby dla świętego spokoju, zobaczyć ten tort.

Poszedłem za moim kumplem, który śmiał się niewiadomo z czego.
Zatrzymaliśmy się obok stolika, na którym stał duży, różowy tort.

- Serio? Różowy? - prychnąłem.

Jednak nie zdążyłem nic więcej powiedzieć, ponieważ moja twarz wylądowała w tym torcie.

Zabawny jesteś, David.

Kiedy wszyscy znosili się śmiechem, podniosłem głowę i sam nie mogłem powstrzymać śmiechu.

- Odpłacę ci się, Williams - zaśmiałem się

- Teeż cie kocham, Bieber - posłał mi całuska.

Boże, co za debil.

Upaprany ciastem skierowałem się w stronę łazienek. Co chwilę ktoś poklepywał mnie i kolejny raz składał życzenia. Kiedy wreszcie przedarłem się przez tłum ludzi, jak zwykle, musiałem na kogoś wpaść.

- Sorry - mruknąłem chcąc iść dalej

- Luzik - dziewczyna posłała mi promienny uśmiech.

Zaraz, zaraz... To siostra Juliet.

- Justin? - otworzyła szeroko oczy ze zdziwienia - co ci się stało?

- Wpadłem w tort - uśmiechnąłem się

- Szkoda tortu - pokazała mi język

- Jest z tobą Juliet? - spytałem

- Taa... Siedzi gdzieś z Ethanem - wzruszyła ramionami. 

- Kurwa - warknałem

Dlaczego Ethan pierdolony Wright musi się wszędzie wpierdalać? Okej, miał pomóc, ale nie musi wszędzie łazić z Collins.

Chociaż jest jedna rzecz, którą go wkurwię.

- Sammy - uruchomiłem swój najbardziej zniewalający uśmiech 

- Co? - ożywiła się

- Poczekasz tutaj na mnie? Muszę się ogarnąć - 

- Jasne - przytaknęła opierając się o ścianę

Szybko wszedłem do łazienki i przemyłem twarz. 

Cholerna masa tortowa kleiła się i trochę czasu mi to zajęło.

Kiedy wreszcie doprowadziłem się do porządku, wyszedłem na korytarz, gdzie czekała na mnie siostra Juliet.

- Wreszcie - jęknęła

- Też się cieszę, że cię widzę - klepnąłem ją w tyłek na co lekko podskoczyła.

- Idziemy po coś do pica? - spytała

- Dużo dzisiaj już piłaś? - 

- Troooszeczkę - lekko się chwiała więc to nie było raczej 'troszeczkę'.

Kiedy weszliśmy do pokoju gdzie było trochę mniej ludzi, wreszcie zauważyłem Juliet. Tańczyła z jakimś kolesiem, który zdecydowanie nie był Ethanem.

Kurwa.

- Zatańczymy? - spytała Sam. Już chciałem odmówić kiedy zauważyłem, że Juliet się na mnie patrzy. Widząc, że ja przyłapałem, jeszcze bardziej przybliżyła się do tego chłopaka i zaczęła kręcić biodrami.

Ile oni wszyscy wypili?

Sam potrafię dużo wypić ale potrafię też powiedzieć stop.

- Jasne, czemu nie - pociągnąłem Sam niedaleko jej siostry i położyłem jej dłonie na biodrach. Dziewczyna od razu się do mnie przykleiła i zaczęła 'tańczyć'. 

Muzyka była tak głośna, że nie słyszałem jeśli cokolwiek do mnie mówiła, tym bardziej, że bylem zbyt zaabsorbowany zabijaniem się wzrokiem z Julie.

Po około 20 minutach tańca, Samantha poszła się napić i zniknęła gdzieś w tłumie.

Ja usiadłem na kanapie z czerwonym kubeczkiem w dłoni, w jakimś cichszym miejscu.

- Co to było? - zapytał jakiś głos

Odwróciłem się w stronę tej osoby.

Ethan pieprzony Wright.

- O co ci chodzi?-

- O Juliet - parsknął - tańczyłeś z Samanthą, a koleś, z którym tańczyła Juliet to mógł być ktoś od Drake'a i dobrze o tym wiesz.

- To gdzie ty byłeś w tym czasie? - warknąłem zirytowany

- Cały czas ją obserwowałem - mruknął 

- Jasne-

Pewnie był gdzieś z jakąś laską.

- Idź do niej - szturchnął mnie w ramię

- Po co? -

- Widzę, że na nią lecisz - poklepał mnie po plecach

- Jest tylko częścią tego całego gówna - powiedziałem, chociaż doskonale wiedziałem, że to nieprawda.

- Jasne, jasne - zabrał mi z reki mojego drinka - spadaj do niej

Posłałem mu tylko miażdżące spojrzenie i poszedłem w stronę, gdzie niedawno była Juliet.
Po drodze spotkałem Davida, który w jednej ręce  trzymał  kubek a drugą obejmował jakąś laskę.
- Pożyczę - zabrałem mu z ręki kubek i wypiłem jego zawartość.
Skrzywiłem się lekko i tylko pomachałem mojemu kumplowi, który pewnie i tak tego nie zauważył, bo zajął się pochłanianiem ust jego towarzyszki.

Kiedy wreszcie znalazłem Juliet, siedziała na blacie w kuchni i piła coś.

Coś czyli zapewne alkohol.

- Kto to zaszczycił mnie swoją obecnością - zaśmiała się kiedy usiadłem obok niej.

- Justin Bieber we własnej osobie - alkohol zaczął buzować w moich żyłach bo poczułem się jeszcze pewniej niż zazwyczaj.

Przyjrzałem sie jej dokładniej. Miała na sobie czarną, krótką sukienkę i czarne trampki. Wyglądała po prostu... dobra, lepiej nie dokończę.

W każdym razie mógłbym pieprzyć ją tutaj na blacie w kuchni mojego kumpla.

- Wszystkiego najlepszego - uśmiechnęła się, chyba pierwszy raz szczerze, od tych trzech tygodni odkąd się znamy.

- Tsaa, dzięki - wziąłem od niej kubek i upiłem łyka.
Wódka z sokiem ananasowym.

- Co jest? - przysunęła się bliżej
- Jak ci powiem to mnie znienawidzisz - powiedziałem

Kurwa. Jest tak blisko. Za blisko.

- Skąd wiesz, że już cię nienawidzę? - wzięła z powrotem swój kubek i wypiła do dna.
- Zatańczymy? -chwyciła mnie za rękę i pociągnęła w stronę, gdzie wszyscy tańczyli.
Nie zdążyłem nic powiedzieć bo pijana Julie zarzuciła mi ręce na szyję i zaczęła ruszać biodrami.

Pieprzyć to.

Położyłem jej ręce na tyłku i lekko ścisnąłem na co mruknęła zadowolona.
Co z tego, że to ani trochę nie przypominało tańca.
Co z tego, że oboje jesteśmy pijani.
Przyciągnąłem ją mocniej do siebie i przywarłem do jej szyi.
- Nie nienawidzę cię - usłyszałem jej głos tuż przy moim uchu.

______________________________________________________

hej hej :>

pojawiam się z nowym rozdziałem.

Nie wiem czy te blog będzie długo jeszcze istniał ale na pewno będę I see fire pisać dalej na wattpadzie >>klik<<